O, uzun, lakin dar ətək geyinmişdi. Açıq mavi və sürməyi yubka onun geniş götünü və ombasını qucaqlayırdı. Üzərində tünd göy rəngli uzunqol kofta geyinmişdi, başı böyük ağ şərflə boyun nahiyəsindən bağlanmışdı. Bluza sinəsində açıq idi, çılpaq ağ sinəsini və iri döşlərinin çəngəllərini göstərirdi. Bluza qollarını və qarnını sıxmışdı. Gündüzlər binada kişi olmadığı üçün bu geyimdə Zərifə Ablanın yanına getməkdə çətinlik çəkmirdi. Nə olub? kartof doğrayarkən soruşdu. O, məndəki dəyişikliyi hiss edə bilərdi. – Heç nə, nə ola bilər? dedim. Soğanları doğrayıb əllərimi yudum. otağıma keçdim. Sik hələ də ağlımda idi, beynimə mismar kimi ilişmişdi... Saat 12:00 radələrində həyəcanım artmağa başladı. Düşündüm ki, anam da bu axşam nəsə edəcəkmi? Ürəyim döyünürdü. Qızlar yenidən WhatsApp söhbətlərinə qarışdılar, amma narahat olduğumu dedim və getdim. Hərdən qulağımı divara tutub dinləyirdim, amma o gecə heç nə olmadı. Gecə saat 2:00 radələrində anamın xoruldadığını eşitdim. Sonra yatağa getdim.......
Davamını oxu****
Hekayəni Yüklə (file190.txt)
Oxunma sayı:
199****
Bəyəndim
Ümumi Axtarış
