Bir neçə gündən sonra bir gecə yenə eyni səsləri eşitdim. Bu dəfə saat 1:00-dan sonra idi. Yenə qızlara mesaj yazırdım. Mesaj yazmağı dayandırdım və diqqətlə qulaq asdım. Anam yenə nəsə fikirləşdi. Qızlar, bir dəqiqəyə qayıdacağam! Yazıb telefonumu çarpayıda qoyub getdim. Yavaş-yavaş qapımı açdım. Anamın otağı sağımda idi. Mən onun qapısına tərəf getdim. Dinlədim, amma heç nə eşitmədim. Qapını döydüm. Ana, yaxşısan? deyə soruşduqda anam gözlənilmədən Nə olub? Çox gec olub, qızım! Yat! Yaxşı! dedim. və otağıma qayıtdı. Səhər tezdən hamamda yenidən suyun səsinə oyandım və anladım ki, anam nəsə hazırdır. Bunun nə olduğu mənə maraqlı idi, amma susmalı idim. Elə həmin gün günorta anam Zərifə Abla ilə çıxacağam! deyərək gedəndə onun otağına nəzər salmaq qərarına gəldim. Bu, adətən etdiyim və ya etməyi xoşladığım bir şey deyildi, amma anamın nə ilə məşğul olduğunu öyrənməli idim. Çekmeceleri, şkafı, çarpayıları və yorğanları vərəqlədim. Nə axtardığımı heç özüm də bilmirdim. Nəhayət, anamın ....
Davamını oxu****
Hekayəni Yüklə (file189.txt)
Oxunma sayı:
208****
Bəyəndim
Ümumi Axtarış
